Wednesday, April 23, 2014
၂၁ ရာစုရဲ့ သူလိုုလူ
မိတ္ေဆြရင္းမဟုတ္ေပမယ့္
စိတ္ေတြ အလင္းရေအာင္
သူ႔စာ စကားေတြဆီက သင္ယူခြင့္ရခဲ့တယ္။
သတင္းအတြက္ သူ႔အျမင္ကို
အင္တာဗ်ဴးေတြေတာင္းတိုင္း
စိတ္ရွည္ရွည္ေျဖေပးတတ္သူ
စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေပးသူ
သတင္းစာပညာကို အသက္ထက္ဆံုုး ခ်စ္ျမတ္ႏိုုးသူ
က်င့္၀တ္ ေစာင့္သူ
ႏိုင္ငံေရးသမားထက္
သတင္းစာသမားသာ ျဖစ္ခ်င္သူ
သူလိုုလူ
စစ္အစိုုးရ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္အရွည္ျကာဆံုုး ေနခဲ့ရသူ
၁၉ ႏွစ္ၾကာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြကိုု အံတုပီး မွန္ရာကိုု ေျပာရဲသူ
သြားေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္ ေထာင္ထမင္းၾကမ္းကို အသက္ဆက္ႏိုင္ဖို႔ ၿမိဳခ်ခဲ့သူ
သူလိုုလူ
ကြန္ျမဴနစ္ပဲဆိုဆို hardliner လိုု႔ပဲ သမုုတ္မုုတ္
ဒီမိုုအေရးအတြက္ မဆုုတ္မနစ္ လုုပ္ေဆာင္သူ
သူလိုုလူ
မူမမွန္ လူမမွန္လိုု႔မဟုုတ္ဘဲ
အမ်ားအက်ဳိး ဆက္လက္ေပးကမ္းႏိုုင္ဖိုု႔ တကုုိယ္တည္းေနပီး လက္တြဲေဖာ္ မရွာခဲ့သူ
အသက္ထက္ဆံုုး ႏိုုင္ငံေရးမွာ ျမွဳပ္ႏွံထားသူ
သတင္းစာမွာ တေန႔ အနဲဆံုုး ၁၅ နာရီ အလုုပ္လုုပ္ၿပီး ကေလာင္ခြဲေတြနဲ႔ နာမည္မခံဘဲ သတင္းစာႀကီးပြားတိုုးတက္ေရးကိုု ေရွ႔ရႈလုုပ္ေဆာင္သူ၊ သတင္းသမား စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာ
အဘိုုးအရြယ္ ၈၀ ေက်ာ္ေပမယ့္ ေလသံမေပ်ာ့ မာန္မေလ်ာ့ဘဲ ဒီမိုုေခတ္ေျပာင္း စနစ္ေျပာင္းမွာ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေတာ္လွန္ခဲ့သူ
သံမဏိ လူသား သတင္းစာဆရာႀကီး
၂၁ ရာစုရဲ့ ၂၁ ရက္ တနလၤာ မနက္မွာ အားလံုုးကိုု စြန္႔ခြာသြားေပမယ့္
သူ႔၀ိဥာဏ္ ေတာ္လွန္သတိၱနဲ႔
ေခတ္စကားတိုု႔ သမိုုင္းတြင္ေနဆဲ။
ဘဘ (ဟံသာ၀တီ) ဦး၀င္းတင္ (၁၉၃၀-၂၀၁၄) အား အေ၀းမွ ဦးညြတ္ပါ၏။
ေကဇီလင္း
ဧၿပီ ၂၃၊ ၂၀၁၄
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment