မနက္ ၁၀း၃၇ မွာ
လူထုုေတြကိုုယ္စီ
ဥၾသဆြဲၾက၊ ဟြန္းတီးၾက၊ ၿငိမ္သက္အေလးျပဳၾက
ဂုုဏ္ျပဳၾကတာေတြ
ျမင္ရ ၾကားရတာ ပီတိျဖစ္ရပါဘိ။
ဥၾသသံမဆြဲခ်င္တဲ့ အစိုုးရက
ဘယ္လိုုဆင္ေျခေပးေပး။
ျပည္သူက ဂုုဏ္ျပဳထိုုက္သူေတြကိုု
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့။
လူစည္ကားတဲ့ အာဇာနည္ကုုန္းမွာ
တကူးတကလာေလ့လာၾကတဲ့ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုုက္မွာ
ၾကည္ႏူးစရာေတြပါ။
လူကိုုယ္တိုုင္ မေရာက္ႏိုုင္ေသးတဲ့ နယ္ျခားကေန
က်မလည္း တေန႔ေတာ့
ေရာက္ရပါမည္။
စိတ္ရည္မွန္ရင္း မုုဒိတာပြားေနမိ။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုုးေၾကာင့္
က်မတသက္ ဒီလိုု
ညီညာဖ်ဖ် ဂုုဏ္ျပဳျခင္းမ်ဳိး
မ်က္၀ါးထင္ထင္ မႀကံဳခဲ့ဖူး။
၂၅ ႏွစ္နီးပါး တိမ္ျမဳပ္ခဲ့ရတဲ့ ဒီဓေလ့။
မ်က္ရည္ၿဖိဳင္လိုု႔ ဘ၀င္ညွဳိး
ဇူလိုုင္ တစ္ဆယ့္ကိုုးတဲ့။
တကယ္လည္း စိတ္ထဲမွာ
ညွဳိးရတဲ့ ေန႔တေန႔ေပါ့။
(၆၆ အာဇာနည္ေန႔မွာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဦးညြတ္အေလးျပဳပါသည္။)
No comments:
Post a Comment